De hallucinante opeenvolging van onregelmatigheden en onwettigheden heeft het onderzoek onthoofd en heeft de overlevers van seksueel misbruik door geestelijken het grondrecht ontnomen op een eerlijk proces.
Tot driemaal toe weigerde dezelfde hoge magistraat van het hof van beroep te Brussel (magistraat “X” genoemd in het rapport) de slachtoffers op te roepen op een zitting waarbij over het lot van de kroonstukken van het dossier “Operatie Kelk” werd beslist.
In de wet is de oproeping van de slachtoffers uitdrukkelijk verplicht, wat ook het Hof van Cassatie heeft bevestigd.
Zelfs nadat hij wist dat hij in de zaak “Operatie Kelk” niet meer mocht en kon zetelen, gaf magistraat “X” op 20 maart 2014 op een derde illegale zitting de doodsteek aan het onderzoek door alle stukken aan de kerkelijke autoriteiten terug te geven.
Deze volstrekt onwettige rechtsgang liet ook het Federaal Parket gebeuren. Meer nog, het gaf dezelfde dag 20 maart 2014 opdracht om de stukken meteen aan de kerk mee te geven, in plaats van een voorziening in te stellen bij het Hof van Cassatie om zo de belangen veilig te stellen van de slachtoffers.
Na 14 jaar is er geen enkele ernstige mogelijkheid meer om nog een onpartijdig onderzoek te voeren naar de gruwelijke feiten waaraan de slachtoffers ten prooi vielen.
Justitie is ongewoon en uitzonderlijk zwaar in gebreke gebleven, doorheen het hele traject.
Nu is het tijd voor herstel én voor de algehele waarheid.
De parlementaire onderzoekscommissie dient het hoe, wie en waarom van dit bedrog op te helderen.
De Hoge Raad voor de Justitie kreeg immers niet de middelen en de medewerking om de ‘ins en outs’ van de ontoelaatbare beïnvloeding bloot te leggen. De toegang tot de cruciale interne communicatie werd aan de Hoge Raad geweigerd.
De parlementaire onderzoekscommissie dient daarenboven ook te eisen dat een herstelfonds voor de slachtoffers wordt opgericht, zodat zij uiteindelijk geen aalmoes maar een volledige vergoeding krijgen voor het ondergane leed, voor de soms deels, soms volledig verwoeste levens, de therapiekosten, de gemiste carrières en het verlies van zo veel levensvreugde.
Op 2 mei as. zullen de slachtoffers te Gent samenkomen om zich te beraden over eigen initiatieven.
