Het Europees Hof was eerder van mening dat de slachtoffers geen schadevergoeding kunnen vragen voor de burgerlijke rechter, omdat het Vaticaan en zijn vertegenwoordigers zich kunnen beroepen op de staatsimmuniteit van de Heilige Stoel. Volgens Van Steenbrugge Advocaten raakt deze uitspraak “elk slachtoffer van seksueel misbruik door geestelijken op het Europese continent”. Zij blijven hierdoor immers in de kou staan, klinkt het. “De daders moeten zich niet verantwoorden, de slachtoffers worden niet erkend in hun leed en krijgen geen enkele vorm van schadevergoeding.”

Het advocatenkantoor wijst erop dat het Verdrag het mogelijk maakt om zaken met groot maatschappelijk, politiek en juridisch belang te laten herbeoordelen door de Grote Kamer. In die Grote Kamer zetelen 17 rechters, tegenover zeven voor gewone zaken. Vooraleer dat gebeurt, wordt het verzoek eerst onderzocht door een panel van vijf rechters.

Het verzoek om de Grote Kamer de zaak te laten herbeoordelen wordt volgens Van Steenbrugge gesteund door duizenden mensen wereldwijd, onder wie verschillende nationale en internationale professoren en diverse mensenrechtenorganisaties.

De 24 slachtoffers behoorden tot de initiatiefnemers van een groepsvordering die in 2011 was opgestart, nadat de toenmalige bisschop van Brugge, Roger Vangheluwe, seksueel misbruik had toegegeven en ontslag had genomen. De groep wilde erkenning voor de structureel ontoereikende wijze waarop de kerkleiders waren omgesprongen met de problematiek van seksueel misbruik. Hun klacht was gericht tegen de Heilige Stoel in Rome en tegen de Belgische bisschoppen, maar bij de rechtbank van eerste aanleg in Gent werd hun zaak in 2013 afgewezen en in 2016 in beroep bevestigd. Daarop trokken ze naar Straatsburg, omdat ze van mening zijn dat de immuniteit van de Heilige Stoel hun recht op toegang tot een rechtbank schendt.